21.000 betalende bezoekers lijkt me toch al een mooi visitiekaartje om aan te geven hoe fantastisch dit jaarlijks kunstenfestival wel is ! Elke zomer opnieuw slaat het Kunstenfestival van Watou haar tenten op in het gelijknamige kunstdorpje aan de Franse grens. Dichters en beeldend kunstenaars, aanstormend talent en gevestigde waarden, kunstwerken uit binnen- en uit buitenland strijken er neer, en vormen een bijzonder kunstenparcours. Het dorp is de setting en biedt een tiental karakteristieke locaties als tentoonstellingsruimte: een voormalig klooster, een oude boerderij of de kelder van een brouwerij. De wisselwerking tussen die verrassende, nostalgische ruimtes met hedendaagse beeldende kunst en poëzie zorgt telkens weer voor een unieke kunstbeleving. Zomeren in Watou is dan ook prikkelen en onthaasten tegelijk. Kleine momenten van gelukzaligheid. Iedere editie van het Kunstenfestival kadert in een ander thema, waarrond intendant Jan Moeyaert en poëziecurator Willy Tibergien beeld en taal samenbrengen. Schrijvers, dichters en kunstenaars palmen gedurende een zomer het dorp in en bieden de bezoekers een caleidoscoop aan inzichten en perspectieven rond een bepaald onderwerp. In het verleden organiseerden we onder meer tentoonstellingen over de liefde in al haar facetten, over toevallige ontmoetingen, blijvende herinneringen en het geluk in overvloedige tijden. Verhalen verzamelen, noemen we het. Van harte welkom om ze te komen lezen! Op sociale media en via mail lieten heel wat mensen weten aan de organisatoren dat de editie van 2017 volgens hen zowel inhoudelijk als artistiek, net als vorig jaar weer een voltreffer was. Voor mezelf en Monica was het amper onze eerste keer.... blos, blos, maar weten nu al waar volgend jaar naartoe ...... Watou !
0 Opmerkingen
Laat een antwoord achter. |
Leon Nolis
Een alsmaar enthousiaster amateurfotograaf die maar al te graag zijn fotowerk met jullie wil delen... Archives
September 2021
Categories |